Svavar Knutur Vetrarsol
Allt sem er, brennur, fer
Undan heimsins hörkuéljum
Gæðir sér gammager
Á hjörtum manna í slíkum heljum
En eina veit ég vetrarsól
Sem veitir sálu minni skjól
Án þín er allt sem gler
Og framtíðin í kuldabáli
Segðu mér hvernig þér
Hugnast að hitta mig að máli
Þá myndi birta í hellinn minn
Skína æ svo fögur inn
Eina mey langar grey
Að finna umfaðmandi arma
Þó mín fley framar ei
Sigli, aldrei mun það harma
Því nú mun birta í hellinn minn
Skína æ svo fögur inn
