Mohsen Namjoo Gis
یك روز به شیدایی
در زلف تو آویزم
خود را آشفته فرو ریزم
با خاك درآمیزم
وگرنه من همان خاكم كه هستم
یك روز سر زلفه،
بلوندت چینه ام بهره
دله مس كینه ام، اینم
جگرم اینم اینم
یك روز كه باشم مست،
لا یعقل و ترد و سست
یك روز ارس گردم،
اطراف تو را گردم
كشتی شوم جاری،
از خاك برآرم تو
بر آب نشانم تو،
دور از همه بیزاری
دریای خزر گردم،
خواهی تو اگر جونم
محصوله هنر گردم،
خواهی تو اگر جونم
یك روز بصر كردم،
یك روز نظر كردم
پانصد سر سردرگم،
ای وای، ای وای، ای وای
حبل المتین گیست،
جمعا به تو آویزیم
لا تفرقوا و عتصموا وعتصموا به حبل
الله جمیعا ولا تفرقوا
یك روز به شیدایی،
در زلف تو آویزم
یك روز دو چشمم خیس،
یك روز دلم چون گیس
آشفته و ریس آریس،
بردار دگر بردار
بردار به دارم زن،
از روی پل فردیس
دریای خزر گردم،
خواهی تو اگر جونم
صد سینه سپر گردم،
خواهی تو اگر جونم
یك روز بصر كردم
یك روز نظر كردم
پانصد سر سردرگم،
ای وای، ای وای ،ای وای
ای درد تو ام درمان،
در بستر ناكامی
ای یاد تو ام مونس
در گوشه ی تنهایی
وی خاطره ات پونز،
نوك تیز ته كفشم
این صندله رسوایی
این صندله رسوایی
گرگی تو و میشم من،
جمعا به تو آویزیم
آب است و سریشم من،
جمعا به تو آویزیم
اگزاز و دیازپامی،
جز زلفت آرامی
چون زلفه تو ناآرام است
رسوا و پریشم من
سه شوار، سه شوار ،سه شوار
دریای خزر گردم
خواهی تو اگر جونم
صد سینه سپر گردم
خواهی تو اگر جونم
محصوله هنر گردم
خواهی تو اگر جونم
یك روز بصر كردم
یك روز نظر كردم
پانصد سر سردرگم
ای وای، ای وای، ای وای