Maria Aragon Kung Bubuksan Mo Lang Ang Puso
Pag mas danan mo ang mga bata na nasa lansangan,
Salat sa lahat ng bagay lalo na sa pagmamahal.
Yakap nila ang hirap at gutom,
Ito ay hanggan kalian?
Meron pa kaya silang pupuntahan.
Kung bubuksan mo lang ang puso
At diringgin ang hikbi nila,
Ay my pagasa pang naghihintay para sa tulad nila,
Halika at silay damayan at wag na hayaan pa
Habang di pa huli bigyan natin ng ligaya.
Ano ba ang pagibig kung walang kabuluhan?
Ano ba ang pagtulong kung pagkukunwari lamang?
Kung tapat sa puso at damdamin
Ang bawat pagmamahal,
Ang pagasa ay ating makakamtam.
Kung bubuksan mo lang ang puso
At diringgin ang hikbi nila,
Ay my pagasa pang naghihintay para sa tulad nila,
Halika at silay damayan at wag na hayaan pa
Habang di pa huli bigyan natin ng ligaya.
Mapalad ang pusong sa kapwa ay my pang unawa
At naririnig ang humihingi ng awa,
Ngaun ay dapat simulan
Ang isip at ang puso ay buksan
Ialay natin ang pagmamahal.
Kung bubuksan mo lang ang puso
At diringgin ang hikbi nila,
Ay my pagasa pang naghihintay para sa tulad nila,
Halika at silay damayan at wag na hayaan pa
Habang di pa huli bigyan natin ng ligaya
Habang di pa huli bigyan natin ng ligaya...
Ohhh ohhh ohhh...
