Marco Borsato De Bestemming
en aanschouw de maan. Ik vraag haar of zij misschien weet waarom wij bestaan. Waarom we worden geboren en straks weer gaan. Maar ze zwijgt en kijkt me lachend aan. Chorus: Laat me zien waar ik voor leef. Laat me voelen wat ik geef. Eén moment zodat ik weet. Dat alles niet voor niets is, dat alles niet voor niets is.... geweest. Je kunt je eigen regels maken en bepalen, daarin ben je vrij. Het spel begint en dat het eindigt is gegeven, maar daar blijft het bij. Er is geen schuld maar elke stap heeft consequenties voor iedereen. En toch speel je dit spel alleen. Oh ik kan maar niet bevatten waar en waarom ik hier ben. Zoekend naar het antwoord op een vraag die niemand kent. Ik wil het spel best spelen, maar hoe moet dat als ik niet weet wat het doel is. Moet ik dan blind geloven dat het zo z'n reden heeft. Dat geen mens mij kan vertellen waarom ik dit leven leef. En dat alles hier dus neerkomt op vertrouwen, en dat ik net dat gevoel mis. Chorus: Laat me zien waar ik voor leef. Laat me voelen wat ik geef. Eén moment zodat ik weet. Dat alles niet voor niets is, dat alles niet voor niets is.... geweest.
