Enslaved Krigaren Eg Ikkje Kjende
Eg for ut i strid
DÃ¥ dei framande kom
Eg sloss for min heim og min buskap
Eg kjempa dei ned
Med mitt spjut og min boge
SÃ¥ dei heime kunne eta og sova
Eg drakk og eg skråla
Eg lo og eg skrøyt
Av mine sigrar, mitt mot og min styrke
Eg fortalde om gullet eg fann
Hjå dei eg slakta ned for fote
Eg vakna brått
Ein kald og mørk morgon
Med buskapen daud og trellane rømde
All mjøden var drukken og venene reist
DÃ¥ la eg i veg til lovande land
For atter å vende heim med aere
Alle som sto i vegen for meg
Skulle kjenne min styrke og vreide
Ved ein flod sto ein gammal og støl mann
Han vokta ein båt som eg trong
Eg skulle hogge han ned
Men sverdet brast og
Den gamle sto der og flirte
“Fattige tåpe, som aldri har skjøna
At ein krigar skal kjempe mot krigar
Aldri du vinn visst du berre ser fram
Og ikkje innâ€
Med eit var den gamle vekk
Og vinden tok med seg båten
Ved bredda sto eg og skua
Men nådde ikkje den andre sida
DÃ¥ starta kampen mot krigaren
Eg alltid trudde eg kjente
