Blof Liefde & Drank
(tekst: Peter Slager / muziek: Paskal Jakobsen) In het holst van de nacht Als het overal stil is Zo stil dat je denkt aan de dood Dan zit ik nog klaarwakker Over glazen gebogen En mijn dorst is nog altijd te groot Er is één soort geluk Die zich nooit laat verdrinken Ze laat me nog steeds niet met rust Het is laat en dat zal het Ook altijd wel blijven Zodat ik ook de laatste nog lust Hef het glas op mijn hart Dat altijd zal branden Van wat het verlangt Wat het verlangt Van liefde en drank Op het heetst van de dag Als het overal stil is Zo stil dat het lijkt op lawaai Kijk omhoog naar de hemel Die dan rood, geel en blauw is En die woest om de aarde heen draait Er is één soort geluk Die zich nooit laat verdringen Ze houdt me nog steeds van mijn bed In een hoek van de kamer Staat de fles al te wachten Die ik 's nachts maar vast klaar heb gezet Hef het glas op mijn hart Dat altijd zal branden Van wat het verlangt Wat het verlangt Van liefde en drank