Blof Boven
Ik heb altijd geweten dat zonder eten Niemand ooit echt goed kan zijn Ik heb altijd vermoed dat wie zijn dingen doet Een oorlog voert maar in het klein Als het er op aan komt Als er gevochten wordt Op het scherpst van het mes Dan denk ik: Lang lag ik onder Maar zonder de wanhoop Van het wachten in nachten Die eindeloos duren ‘k Heb geloof in mijn hoofd En mijn handen Straks kom ik boven Straks kom ik boven Ik heb altijd gedacht dat de krachten Die me drijven de mijne moeten zijn En ik heb altijd gezegd dat als je vecht Je niet meer bang moet zijn voor bloed en pijn Als het er op aan komt Als er gevochten wordt Op het scherpst van het mes Dan denk ik: Lang lag ik onder Maar zonder de wanhoop Van het wachten in nachten Die eindeloos duren ‘k Heb geloof in mijn hoofd En mijn handen Straks kom ik boven Straks kom ik boven Weet dat ieder geuzenlied een zwanenzang kan worden Als wildgemaakte horden je schoppen als een hond Maar het land dwingt nooit de vogel En de zee dwingt nooit de leeuw En het hart van elke Zeeuw klopt in geen keel Maar in de grond… Straks kom ik boven…
