Wardruna Runaljod
Fé vældr fræ'nda rógi;
fóðesk ulfr í skógi
Úr er af illu jarni;
oft leypr ræinn á hjarni
Þurs vældr kvenna kvillu;
kátr værðr fár af illu
Óss er flestra færða;
för, en skalpr er sværða
Ræið kvæða rossom væsta;
Reginn sló sværðet bæzta
Kaun er barna bolvan;
bol gorver mann folvan
Hagl er kaldastr korna;
Herjan skóp hæimin forna
Nauð gerer nappa kosti;
naktan kælr í frosti
Is köllum brú bræiða;
blindan þarf at læiða
Ár er gumna góði;
get ek at örr var Fróði
Sól er landa ljómi;
lúti ek að helgum dómi
Týr er einhendr ása;
oft værðr smiðr at blása
Bjarkan er laufgrænstr líma;
Loki bar flæ'rðar tima
Maðr er moldur auki;
mikill er græip á hauki
Laukr er, er fællr ór fjalle;
foss en gull ero nosser
Ýr er vetrgrænstr víða;
vant er, er brennr, at svíða
