Moein Gole Naz Darom
؛[قسمت اول]؛
گل ناز دارُم، مه شوگارُم
بیو بیو که دلُم سیت تنگه
ندونم تا کِی دلت چی سَنگه
بهار إوی با گل گندم
مو تِهنا با درد دل مَندُم
ولم کردی با دلِ پُر دردُم
دلم خینه دی ز حرفا مردم
؛[قسمت دوم]؛
گُدی بی که با بهار إیام، سی چه پَه نیایی؟
حالا دیه باور ایکنم که تو بی بَفایی
ز ویرِت رَهدُم، مَکُن وام چینو، گلِ ناز دارُم
بیو که بی تو دیه مَه رَهدِه ز ئی شُوگارُم