Mistur Attende
Ei mor græt
Enno ein gong skal ein son sendast i veg
Til ei slagmark stenka i dårskap
Enno ein gong
Lyt ho sjå ryggen til ein son
Som vert røva ifrå ho
Med den enkle lovnaden om heider
Både frå dei levande
Og hjå dei
Som sit i dei store hallane
I æva
Eit slag
Konge mot konge
Mann mot mann
Piler riv strupar
Stål splintrar bein
Mange døyr i pinsle
Mange etter miskunn skrik
Men her er ingen å få
Kvar ein herald
Levande som daud
Ser kvar det bér
Når ein ung sverdarm
Blir trøytt
Ei mor står
På kalde berget
Og skodar ein tagal fjord
Med eitt ho kjenner
Ein son sitt vardøger
Som fortel i ett kviskre
At han aldri meir
Kjem attende
