Mehrnoosh Kam Miyaaramet
همین که مینویسمو
به واژه میکشم تورو
دوباره بار غم میشینه روی شونههای من
همین که میشکفی مثله
یه گل میون دفترم
دوباره گرمیه لبات . دوباره گونههای من
همین که میری از دلم
قراره آخرم میشی
دوباره زخم میخورم . دوباره باورم میشی
همیشه کم میارمت
همیشه کم میارمت
نمیشه که نبارمت ...
همیشه کم میارمت
همیشه کم میارمت
نمیشه که نبارمت
نمیشه ک نبارمت
گریه فقط کار منه
تو اشکاتو حروم نکن
به واژهای نمیرسی
اینجوری پرس و جو نکن
فاصلهها مال منن
تو فاصله نگیر ازم
بمون که باورت بشه
گریه نمیشه سیر ازم
همیشه کم میارمت
همیشه کم میارمت
نمیشه که نبارمت
همیشه کم میارمت
همیشه کم میارمت
نمیشه که نبارمت