Mathilde Santing Mannen
Mannen
Mannen, mannen, mannen, mannen, mannen, mannen
Mannen zijn verwerpelijke oliedomme wezens zonder een greintje fatsoen
Ik wind ze om mijn vinger, ik misbruik, manipuleer ze
Tot ze alles voor me doen
M'n leven lang ben ik bezeerd, bedonderd en verleid
De rollen zijn nu omgekeerd en nu ben ik bevrijd
Ze vallen allemaal, van boer tot kardinaal
Als ik m'n benen voor ze spreid
Mannen, mannen, mannen, mannen, mannen, mannen
Te lang ben ik geteisterd door, verlaten en vernederd
Door de mannen om me heen
Gewetenloze, hulpeloze, kinderlijke mannen
Dan ben ik liever alleen
Ik draai de rollen om en doe wat mannen zo graag doen
Ik dwing ze op hun knieen en ik geef ze van katoen
En als een meesteres lees ik ze dan de les
Een pijnlijk lesje in fatsoen
Mannen, mannen, mannen, mannen, mannen, mannen
Ze liegen en bedriegen, in het spel van overspel
Zijn mannen wereldkampioen
Hanige, opdringerige types met een overdodis
Aan testoseron
Ik bespeel ze als een klokkenspel, bepaal hun alle lot
Exotisch en verleidelijk ben ik tot op het bot
Ik wil het allemaal, een amoereuze kannibaal
Waarbij ik elk gevoel vermijd
Maar ze willen meer, dus dames, ze krijgen meer
Zullen we dansen
Heerlijk
Maar ooit was er een die zou alles veranderen
En ik heb mijn lot in zijn handen gelegd
Maar toen hij me had wou ie weer van me af
Mijn mannen zijn cynisch en laf
Een man een man, een woord een woord
Is nobel, dus waarvan ze nooit hebben gehoord
Ik moet ze niet, bemin ze niet, verdraag ze niet
En ik geloof ze nimmer op hun woord
Ik kan niet leven met of zonder ze
Liever bovenop dan onder ze
Ik zoek ze en vervloek ze en smijt ze in een hoek
Ik geef ze straf op straf, ik pak hun speelgoed af
Ze zijn voor mij een open boek
Mannen, mannen, mannen, mannen, mannen, mannen
Mannen