Mathilde Santing Kaal
De poezie heeft ons verlaten
De woorden zijn er wel maar bekken doen ze niet
We kunnen nu alleen nog praten
Over waarom de poezie ons huis verliet
Kaal rijmt alleen nog maar op leeg en stil
Rijmt alleen nog maar op doof en stom
Rijmt alleen nog maar op uitgeput en vormeloos
Rijmt op waarom
Waarom
De poezie heeft ons verlaten
Zei ik dat ik jouw neus een kleinood vond
Ik zie een rood en vlezig ding met gaten
Waardoor je praat, waarmee je kijkt, waaruit je eet
Tussen je ogen en je mond
Kaal rijmt alleen nog maar op leeg en stil
Rijmt alleen nog maar op doof en stom
Rijmt alleen nog maar op uitgeput en vormeloos
Rijmt op waarom
Waarom
De poezie heeft ons verlaten
De pan met soep is geen stilleven meer
Maar weer gewoon een pan met soep
Waarvan we gisteren al aten
En als we nog bestaan, morgen weer
Kaal rijmt alleen nog maar op leeg en stil
Rijmt alleen nog maar op doof en stom
Rijmt alleen nog maar op uitgeput en vormeloos
Rijmt op waarom
Waarom