Mathilde Santing De Verzoening
Het was een onbekende weg
Die ik heb afgelegd
Na het licht op zoek naar het donker
Verlangen naar verlangen
Uit dat harnas van spijt
Jaloezie en belangen
Onderweg spuwden stuurlui
Aan wal hun gal
Ze hebben nooit iets bereikt
Ik bleef eigenwijs
Maar toen, toen zag ik jou
Ik bent zoveel voor je geweest
Een moeder, een dochter
De mooiste vrouw
Maar als altijd met iemand
Die nooit iets zeker weet
Won mijn twijfel het van ons geluk
Maar vanavond ben ik hier terug
En ik vraag je
Heb me lief
Heb dit lichaam lief
Bemin mij, bevrijd mij
Van het duister in mijn hoofd
Mijn straat loopt hier dood
Wat achtervolgde mij hier naar toe
Was het de prijs van de roem
Of het verlangen voor een nacht
Iemand te vertrouwen
Of was het de hyena, die jakhals
Die wacht tot ik neerval
En waarvan ik dacht dat het een vriendin was
Zijn wij samen niet sterker
Dan alles wat me bedreigt
Ik sta klaar voor de strijd
Met als wapen de waarheid
En die is
Heb me lief
Heb dit lichaam lief
Bemin mij, bevrijd mij
Van dat gevoel van schuld
Verraad mij met een kus
Heb me lief, heb me lief
Ik weet, meer vragen kan ik niet
We verzoenen ons vannacht
Heel mij, streel mij
Heb me lief