Marco Borsato Zomaar Een Mens
Met een wazige blik Kijkt hij door het prikkeldraad Ongeveer zo oud als ik Als hij op de foto gaat Gemarteld Vernederd Een plaatje, een oorlog van levende beelden Die na een paar jaar weer vergeelden Een foto van mensen met tranen op wangen Heel even door lenzen gevangen Zomaar een mens Zomaar een mens Zomaar een Met een angstig gezicht In een grijze lege straat Allebei haar ogen dicht Dichtgeknepen voor de haat Zo jong nog Zo oud al De plaatjes, een oorlog van levende beelden Die na een paar jaar weer vergeelden De foto's van blikken vol hoop en verlangen Heel even door lenzen gevangen Zomaar een mens Zomaar een mens Zomaar een lens De plaatjes, een tijdperk gevangen voor even Ze komen nog altijd tot leven De plaatjes, van mannen met tanks en geweren Te veel om nog echt te choqueren Zomaar een mens Zomaar een mens Zomaar een lens Zomaar een Zomaar een mens