Liselore Gerritsen De Klokken Van Kockengen
Je bracht me naar de polder, naar de wolken, de zon
Naar de dotters en de reigers
En ik keerde niet om
En de westenwind blies
Over winst en verlies
Blies de tranen in m'n ogen
Om ze daarna weer te drogen
Bracht de klokken van Kockengen in beweging voor jou
En de kikkers van Portengen kwaakten voor jou
En het riet boog zich neer in wind en in weer
In een buiging, in een buiging voor jou
Je bracht me naar de polder, naar de eenden, het gras
Naar de lelies en de vissen
En ik wist waar ik was
En de westenwind blies
Over winst en verlies
Blies me in je open armen
Om me daar weer te verwarmen
Bracht de klokken van Kockengen in beweging voor jou
En de kikkers van Portengen kwaakten voor jou
En het riet boog zich neer in wind en in weer
In een buiging, in een buiging voor jou
Je vond een plek voor ons twee tussen vroeger en later
Waar de avondzon rood is in het donkere water
Een zwaluw stijgt op en de wind legt zich neer
En al regent het morgen, het is morgen mooi weer
Want zolang de klokken van Kockengen luiden voor jou
En de kikkers van Portengen kwaken voor jou
Het riet zich voor je neerbuigt in wind en in weer
Hoef ik niets meer, hoef ik niets meer, niets meer