De Dijk Nooit Meer Terug
naar huis toe van het werk
ze zeggen dat ik bof
ik heb een huis en werk
ik lach maar mee alsof
alsof ik dankbaar en gelukkig ben
als ik de bus verlaat
en langs de krotten loop
bij mijn liefje in de straat
dit lijkt niet op het paradijs
dat ik haar toen had beloofd
kinderen van ver
spelen hier in de troep
in een uitgebrande auto
op een opgebroken stoep
oase in de regen
met veel te weinig zon
de stem van de woestijn
hangt de was op het balkon
dit kan - dit mag het land niet zijn
waar zij in heeft geloofd
zo zal het nooit meer gaan
ik haal je hier vandaan
ik doe mijn best
ik krom mijn rug
en dan rijden we de nacht in
en we komen nooit meer terug
er stopt een grote slee
verdwaald hier in de buurt
dat had mijn wagen moeten zijn
met mij achter het stuur
en jij daar voorin naast me
met die jurk van toen weer aan
dat is een hele tijd geleden
zou die je nog staan?
ik wijs de man de weg van hier
die ik met jou zal gaan
zo zal het nooit meer gaan ik haal je hier vandaan
ik doe mijn best
ik krom mijn rug
en dan rijden we de nacht in
en we komen nooit meer terug
