Aygun Kazimova Sene Xesteyem
Seni gözlemirdim sen hardan geldin
Çevrildi heyatın altı-üstüne
Ruhumu yerinden oynadan etrin
Qelbimi yandırdı durdu qesdin
Deyişdi ömrümün ağ-qara fesli
Açıldı sabahlar kirpiklerimde
EÅŸqimin deyeri duyÄŸumun esli
Oyandı yatdığı derinliklerden
Gözüm yox dünya malında
Birce zerre isteyem
Yalnız sen vurğun ürek
Ancaq sene xesteyem
Dermanımı ellrinde
yorulmadan gözleyen
Çarem seni sevmek deye
Ancaq sene xesteyem
